1 maand Amerika!

Hallo iedereen!

Toch even mijn blog bijwerken dacht ik, zo op een doordeweekse avond in Mesa. Op een maand tijd is er héél veel gebeurd. Even een overzicht:

Ik ben dus op 29 juli aangekomen in Mesa , Arizona. Onze trip naar hier is niet zonder slag of stoot verlopen. Onze vlucht vanuit Brussel naar Washington is afgeleid naar Richmond door onweer, waardoor we in Washington onze vlucht gemist hebben richting Phoenix. Uiteindelijk, want het was niet zo makkelijk omdat we met een groep van 6 onderweg waren, heeft United Airlines ons geboekt op een vlucht naar Denver om de dag erna verder te reizen naar Phoenix. Op zich geen echt groot probleem en na een extra nachtje Denver zijn we na 30 uur reizen uiteindelijk in Phoenix aangekomen. Tijd voor te slapen? Geen sprake van! Direct naar school om een hele stapel papieren en procedures te regelen.

Onze eerste week was opgevuld met allemaal briefings omtrent een hele boel zaken. Hoe zit het luchtruim hier in elkaar? Hoe ziet je vliegtuig er uit? Hoe verlopen de schoolprocedures? Al onze vragen werden beantwoord in 5 dagen tijd. Verder was deze week er vooral om onze draai hier wat te vinden en ons aan te passen aan 'the American way of life" Voor sommige mensen is dit aardig gelukt, voor mij blijft het nog iedere dag aanpassen. Door een of andere reden mis ik toch wel de gezelligheid van Europa. Amerika is een totaal andere mentaliteit, eentje met zowel positieve als ook met negatieve aspecten.

Na exact een week Amerika zijn we begonnen met voor wat we gekomen waren: vliegen! Tijdens de uren voor mijn eerste vlucht had ik toch wel wat zenuwen. De eerste keer echt gaan vliegen, de eerste keer zelf de controle over een vliegtuig...spannend! Ik moet toegeven, mijn eerste vlucht was een overweldigend gevoel van emoties maar tegelijk ook een mix van euforie en een deel twijfel. Nog 10 vluchten te gaan en ik moest alleen met dit vliegtuig vliegen. Naarmate de missies vorderden steeg mijn zelfvertrouwen meer en meer. Op een moment was het er dan: morgen je eerste solo.

Mijn eerste solo was schitterend. De condities waren ideaal: niet te veel wind, een zondag ochtend met zeer weinig verkeer op en rond Falcon Field, een stralende zon. De eerste keer alleen taxiën was op zich al raar, maar wanneer je op de landingsbaan staat, de woorden "takeoff, I've controls" uitspreekt maar er geen antwoord komt van iemand in de rechterstoel komt besef je pas: ik ben hier helemaal alleen. Motorvermogen loopt op, je begint te accelereren en op een bepaald punt begin je met de rotatie en het moment dat je los komt van de grond: onbeschrijfelijk! Uiteindelijk heb ik tijdens mijn eerste solo 3 landingen gemaakt. Het gevoel na de vlucht was zo schitterend. Solo gevlogen! Na de vlucht de standaard rituelen: das doorgeknipt, een emmer water op de tarmac over mij en erna in uniform het zwembad in.

Intussen zit ik een week en 6 vluchten verder, rustig aan het vliegen en aan het opbouwen naar de volgende check, die er normaal al binnen een 10-tal missies is.

Moesten jullie vragen hebben over het leven hier, over Sabena Flight Academy of gewoon over "Ik wil misschien ook wel piloot worden", stuur gerust een mailtje naar vincent[PUNT]vanhumbeeck[AT]gmail[PUNT]com . Feel free!

Groetjes uit de vallei van de zon!

Vincent